ความสนุกรื่นรมย์ของคนชอบเดินตลาดสดหลายๆ คน (รวมทั้งผมด้วย) อยู่ที่การได้พบว่า ตัวเองยืนอยู่ท่ามกลางตลาดเช้าที่มีร้านรวงคับคั่ง อากาศเย็นสบาย ข้าวของที่สรรหามาขายมีทั้งที่เคยคุ้นและแปลกตา และเมื่อเอ่ยปากถามไถ่ ก็ได้รับคำอธิบายถึงที่มาที่ไป รวมทั้งวิธีทำกินอย่างละเอียดลออ ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มของบรรดาพ่อค้าแม่ค้า
ตลาดเช้าริมน้ำน่าน ในตัวอำเภอชุมแสง จังหวัดนครสวรรค์ เป็นอย่างที่ว่านี้ครับ
จากที่ไม่ได้แวะเวียนไปนาน เมื่อผ่านไปอีกครั้ง ก็พบว่ายังมีปลาน้ำจืดพันธุ์แปลกๆ สดๆ ให้เลือกซื้อหามากมายเช่นเดิม ทั้งปลาเนื้ออ่อน ปลาน้ำเงิน ปลาแดง ปลาเบี้ยว ปลากด ปลาหลด แถมคราวนี้ผมเห็นถุงใส่เนื้ออะไรสักอย่าง ที่ต้มสุกเสร็จสรรพแล้ววางขายในราคาถุงละสี่สิบบาท
“หอยกาบจ้ะ นี่แกะเนื้อมาเรียบร้อยแล้ว เอาไปต้มก็ได้ ลาบก็ดี ผัดเผ็ดก็อร่อย” แม่ค้าว่าเสียงแจ๋วๆ ทีเดียว
หอยกาบ (Clams) เป็นหอยน้ำจืดแบบสองเปลือกประกบ ตัวใหญ่ เนื้อมาก ชาวบ้านกินต้มจิ้มน้ำจิ้ม หรือแกะเนื้อไปผัดเผ็ดรสจัดๆ มันก็เหมือนหอยเนื้อแน่นชนิดอื่นๆ ที่คนชอบเอามาทำกับข้าวนั่นแหละครับ อย่างหอยหวาน หอยลาย หอยตลับ หอยขม หอยโข่ง เพียงแต่ถ้าไม่ใช่คนที่โตมาจากพื้นที่ชนบทหน่อย ก็อาจไม่คุ้นกับหอยกาบ จนพานไม่กล้ากินไปเลย
แต่ถ้าลองคิดเล่นๆ ว่า ข้อมูลของนักโบราณคดีที่ระบุตรงกันว่า มนุษย์โบราณทุกพื้นที่ในโลกนี้ ล้วนแต่กินสัตว์สารพัดชนิด โดยเฉพาะสัตว์เลื้อยคลานและสัตว์น้ำ การกินหอยกาบ (หรือหอยอะไรที่คนอื่นเขากินกัน แต่เราไม่เคยกิน) จึงเป็นเรื่องพื้นๆ เลยแหละ
ผมซื้อหอยกาบถุงนั้นมาแช่ช่องแข็งในตู้เย็นอยู่พักใหญ่ๆ วันหนึ่งคิดว่าจะผัดเผ็ด จึงเอาออกมาวางให้น้ำแข็งละลาย แล้วจากนั้นเราจะผัดไปทั้งตัว หรือหั่นเป็นชิ้นเล็กๆ ก่อนก็ได้ครับ
ได้พริกแกงเผ็ดชาวบ้านตำขายจากตลาดวัดเทพนิมิตรวราราม (วัดเขา) ตำบลคลองกระจัง อำเภอศรีเทพ จังหวัดเพชรบูรณ์ เขาตำหยาบๆ แถมหอมฉุนข่าดีมากครับ แล้วจานนี้ผมอยากได้กลิ่นหอมลึกๆ ของดอกกะเพราสด เลยเด็ดจากต้นมากำใหญ่
พริกหยวกเม็ดยาวสุกจนเป็นสีส้มอมแดง หั่นแฉลบยาวๆ
ใบโหระพาล้างเด็ดไว้แยะๆ น้ำปลาและน้ำตาลนิดหน่อยเตรียมไว้
เมื่อจะทำ ก็ตั้งกระทะน้ำมันบนเตาไฟ ผัดพริกแกง พอเริ่มหอม รูดดอกกะเพราใส่ ตามด้วยพริกหยวก และเนื้อหอยกาบ ปรุงรสเค็มหวานเสริมเผ็ดพริกแกงให้พอดี ผัดให้เนื้อหอยซึมซับรสชาติพริกแกงสักครู่ จากนั้นจึงใส่ใบโหระพาตบท้าย ผัดพอสลดก็ใช้ได้ครับ
สูตรผัดพริกแกงแบบนี้ ก็มีแค่พริกแกงเผ็ดเป็นหลัก ส่วนกลิ่นและรสอื่นๆ นั้นเราสามารถเพิ่มเข้าไปได้ตามที่ชอบ อย่างกระทะนี้ผมเพิ่มดอกกะเพราสด ใส่ใบโหระพา ดังนั้น หากใครชอบรากกระชาย ขมิ้นขาว หัวกระทือ ติดใจใบกะเพรา ยี่หร่า แมงลัก หรือใบมะกรูดอ่อน ก็เลือกใช้ได้ครับ
เช่นเดียวกับเนื้อหอยกาบ ที่เราอาจใช้หอยโข่ง หอยลาย หอยตลับ แทนได้แน่นอน
ผัดให้มีน้ำมันแดงๆ ไว้คลุกข้าวสวยร้อนๆ ก็นับเป็นจานเด็ดได้จานหนึ่งล่ะครับ
ที่มา คอลัมน์ กฤช เหลือลมัย นสพ.มติชน
